Jumat, 13 Desember 2013

WARISAN KERIS PUSOKO ( 3 )

Blog Punakawan Suroboyo

GORO-GORO BANYOLAN :

Arek wedhok sing di celuk Suliana mung mesem ngguyu ....
Prawan ayu sing isik lugu .... 
Mlakune rodok kesusu-susu ...
Nyangking buku apene meguru ...
Kuliah kepingin dadi guru ...

Dasare si-Petruk ....
Irunge sampek mekrok ...
Podho koyok kue mangkok ...
Lek ndelok arek wedok ...
Meringis wae koyok kodok ...

Suliana sampek keweden ...
Olehe Petruk celak-celuk ora gelem leren ...
Suliana tambah kewedhen ...
Olehe Petruk  mlaku sampek nyenggol jerigen ... 
Lengo gas njero jerigen kutah kabeh mlebu kalen ...

Petruk :
"Suliana ....!!  (= Awe si-Petruk nang ngarep pager)
Kenalan opo'o karo aku .....!!
Suliana...!! Ojok wedhi karo aku Nduk ....?!" 

Ndelok si-Petruk nguber koyok ngono ...
Suliana tambah mbleyer mlakune karo mbisu ora semaur ...
Atine Petruk rodhok kecut...
Wong sugihne sak blang gentak ...
Lha kok disepelekno arek wedhok wingi sore ...
Sak kal sumbar njerone ati ....

"Awas kowe yoo Nduk ...!!
Kathek jual mahal karo Kang Petruk ....!!
Lek ora isok ngenekno awakmu ..., ojok diceluk jenengku Petruk !!
Piro sich bondo dunyane Bapakmu.... Kabeh isok tack tuku ...!!"
Suliana......, Suliana....., bocah kok ayune ora jamak...!!
Awas yoo kowe Nduk...!!" (= Sumbar petruk)

Mari sesumbar....
Si-Petruk mbalik mlebu omah...
Ambekane isik kempas-kempis ...
Durung lerem olehe mangkel karo Suliana ...
Bocak wadon anak Pak Lurah ...

Petruk bolak-balik mlebu-metu ngarep lawang ...
Golek akal lan coro ....
Sing onok nang utek'e mung carane koyok opo ...?!
Isok ngenekno Suliana dadi bojone ...
Dewekne muter utek ....
Ngatur strategi opo maneh dewekne dhulur ....
Sing mestine bakalan rame cerito iki nang seri papate ....


BERSAMBUNG ...

Rabu, 04 Desember 2013

WARISAN KERIS PUSOKO (2)

Blog Punakawan Suroboyo
DAGELAN GORO-GORO :

Sangking sugihe ...
Opo-opo wae nduwe ...
Akeh sing podho awe-awe ...
Si-Petruk mung mecicil wae ...

Pengkerak-pengkerik koyok Rojo ...
Dada mbusung ora wedhi penduso ...
Opo sing diperintahno koyok sabdo ...
Poro jongos kepekso ngucap sendiko ...

Ora akur karo sedulur ...
Sedulur sing melarat uwis ora dicatur ...
Sakabehing mung isok kukur-kukur ...
Keserakahaning Petruk malah ora keukur ...

Sawah, omah tinggalane wong tuwo ...
Kabeh podho direbut kelawan pekso ...
Diwenehno dhulur mung kari keloso ...
Diwenehno dhulur mung kari deliko ...

................................................

Isuk iku..., Petruk ora budhal mergawe ...
Lungguh nyantai ngarep omah karo leyeh-leyeh ...
Sandingane wedhang kopi karo sak piring tahu isi ...
Moco koran..., berita dino sak iki ...

Gayane koyok politisi ...
Koran diwolak-walik golek berita sensasi ...
Isine berita ora onok sing nyenengno ati ...
Ora keroso tahu isi sak piring kari mung siji ...

Si-Petruk cangkeme menganga ....
Amergo onok prawan ayu liwat ngarepe omah ...
Jenenge Suliana anak Pak Lurah ...
Prawan ayu apene budhal kuliah ...

"Suliana ....!!"
Sopo si-Petruk nggawe swaro mesra ...
Alus...., lembut koyok juwawut ...
Ngalahno swarane bintang Sinetron nang TV ...

BERSAMBUNG

Kamis, 28 November 2013

WARISAN KERIS PUSOKO (1)

Blog Punakawan Suroboyo
DAGELAN GORO-GORO :


BEBUKA NAWALA :
Omah gedhong magrong-magrong
Omah onok pinggire embong ...
Ngarep regole dipasangi gong
Kiwa-tengene omah ditanduri lombok terong ...
Uwoh buahne pathing keloyong ...

Omah paling gedhe sak Kabupaten..
Omah ora keukur gedhene  kelase Pak Raden ...
Sopo sing mlebu bakalan kewedhen
Amergo sing njogo omah podho nggowo ganden ...

Sing nduwe omah wonge bengis ..
Lagak lagune koyok uwong Inggris
Ora tau gelem meringis ...
Amergo atine kaku koyok linggis ..

Si-Petruk Juragan Tong ...
Wethenge gedhe sampek mbethotong ...
Kakean mangan sego golong iwake kalong ...
Wong paling sugih bondo dunyo ora amergo nyolong ...

Sakben ndino cekelan duit ...
Wonge mleki atine pait ...
Ora onok sing wani ndulit ...
Sing podho liwat ngarepe kudhu ngomomg amit ...

Babune onok wolu ...
Onok sing kuru ...
Amergo kurang turu ...
Onok sing lemu ... 
Amergo seneng ngombe jamu ...
Podho pathing kemayu ...
Pecuca-pecucu karo mangan roti keju ...
Isik prawan tur ayu-ayu ...

Prawan saka  ndeso kesa-keso ...
Nekat budhal golek kerjo nang Suroboyo ...
Amergo wong tuwo nang ndeso uwis podho rekoso ...
Ngopeni anak cilik akeh mangan mung godhokan telo ...
Akhire tego lan  legowo ...
Ngelilakno anake kerjo golek koyo nang Suroboyo ...


 
BERSAMBUNG

Sabtu, 23 November 2013

MBELEH PITHEK ( 8 )

Punakawan Suroboyo

DAGELAN GORO-GORO :

Bagong isik wae bingung ...
Undangan sing dikarepake uwis padho methungul jam papat iku ...
Lha kok meh arepe Adzan Maghrib durung podho teko ....
Njelalah sing uwis podho silo ngarep tumpeng sing gumelar nang tengah gelaran keloso ...
Yaiku Petruk...., Gareng....., lan si-Togog .

Telu-telune urip-uripan iku uwis ora sabar kudhu nyaplok wae tumpeng sing  wis ketata apik ...

Gunungane tumpeng lek diukur onok setengah meter luwih ...
Athek diubengi endok godhok, tahu, tempe, peyek, lan ceker petek sing koyok ane podho awe-awe ngece ...

Kiwa-tengene tumpeng, muter bubur lan jajanan pasar sing uwis siap gawe balapan mangan wong sing diundang bancak'an ...

Tapi digawe opo ...?? Lha uwong undangan podho durung podho teko...
Pikire Bagong sing isik wae ngadek ngarep lawang ngenteni tekane dayoh ambek jedhal-jedhil rokok'an Dji Sam soe ...

Petruk sing uwis ora sabar olehe ngempet luwene wetheng mbukak swara ...
Ngongkon Bagong ndang ngawiti acarane slametan ...
Namung..., si-Bagong isik wae ora gelem ngawiti mbukak acarane ...
Ngenteni tekane dayoh ...

Sak uwise Gareng melu urun bengok'an ndukung si-Petruk ...
Bagong mulai bingung ....
Ora percoyo lek dikabari para dayoh podho ora teko ...
Amergo undangan slametane Mak'e Bagong durung kesebar rata  nang wong kampung ...
Goro-goro si-Mbilung kecekel polisi ...

Bagong :
"Mbilung kecekel polisi kuwi perkoro opo Reng....?!"

Gareng :
"Pekoro Togel.... Gong !!
Kowe lak yoo uwis weruh ..., lek Mbilung kuwi penggaweane Nogel !!"

Togog :
"He'eh Gong ....!!
Mesak'ke Mbilung...., digawe bal-balan polisi wingi kae !!
Kecekel nyetat togel, tapi ora gelem ngaku ...!!
Sido remek.... diwasuh ngalor-ngidul ..."

Bagong :
"Lha ...!!
Terus..., acara slametane Embokku piye rek ....?!"

Petruk :
"Uwis... !!
Kowe ora usah bingung sak iki Gong ...!!
Sopo sing onok iki lak yoo ngatasi ngentek'no tumpeng kuwi ...!!"

Gareng :
"He'eh .... Gong !!
Olah opo koen sampek susah koyok ngono ...!!
Wetenge uwong telu iki ....
Ditambah karo wethengmu podho karo wethenge wong sak kampung !!
Beres khan ...!! Dijamin..., tumpengmu pasti amblas ...!!"

Petruk :
"Lek ... kowe ora setuju ...!!
Ayok Reng...!! Karo kowe Gog ...!!
Celuk'no tonggo kiwo tengene omahe Bagong iki wae ...!!
Golek'no uwong sing uwis tuwek...
Utowo uwong sing loro-loroan ora doyan karo panganan yoo ...!!"

Gareng :
"Setuju lek ngono aku ... Truk ...!!"

Togog :
"He'eh...., Cocok kuwi ...!!"

Bagong :
"Setuju..... bathok'mu iku Reng...!!
Cocok ...., Mbokne amblek kabeh ....!!"

Gareng :
"Lha ...., terus piye Gong ?!"

Bagong :
Kowe kabeh warek mangan tumpeng ... ?!
Mbok'ku nang kono tangisan Cino ....
Lha uwong pithek'e uwis kadhung kebeleh gawe slametan jare ... !!"

Petruk :
"Terus karepmu piye... Gong ?!"

Bagong :
Niate slametan iki ...
Gawe njaluk dungo wong patang puluh ....
Lha kok oleh dungo mung wong telu ...
Athek pikirane badhok'an tok sing onok nang endase ...!!
Apes....!! Apes ....!! Aku dino iki ...
Goro-goro Mbilung kabeh ....
Slametan iki muspro ....!!"

Petruk :
"Ora muspro ... Gong !!
Lek tumpeng iwak'e pithek iki kepangan sampek entek ....!!
Lak yoo ngono toch Reng ....?!"

Gareng :
"He'eh .....!! 
Ora muspro ....!!
Lha wong pithekmu uwis munggah suwargo ...!!
Hehehehhehe ......!!"

Bagong :
"Oh.... bedhes iku ....!!
Yoo uwis Truk ...!!
Ayo ndang di mulai selak keburu Maghrib ....!!"

Petruk :
" Lha ....!!
Ngongkon mbukak  slametan ket mau lak yoo kepenak ....!!"

Gareng :
" Hehehehe .....
Nasib loe kali Gong ....!!"

Bagong :
"Jangkriiiiik ..........!!" 
 (Njerone  atine .... mangkel, nggrundel, mbesesek ....!! Mboh karo sopo ....!! Nyalahno sopo...)


T A M A T




Jumat, 15 November 2013

MBELEH PITHEK ( 7 )

Blog Punakawan Surabaya

GUYONAN GORO-GORO :

Udan mudun ricik-ricik ...
Mbuyarno lelakon ...
Srengenge ndelik  singitan...
Kisinan ndelok tingkah polahe wong telu sing isik wae eker-ekeran...

Sore iku ...
Wayahe bancakan sewune  Mbok'e si-Bagong ...
Keloso wis podho dibeber omboh ...
Latar uwis resik bar di sapu ...


Poro undangan isik wae durung onok sing teko ...
Mbok menowo podho aras-arasen kabeh ...
Amergo udan tambah suwe kok tambah deres ...
Podho wegah metu jeblok-jeblok ...

Petruk, Gareng, lan Togog uwis silo ndhisiki ...
Madhep mantep cedhak sandingan sing uwis cemepak ...
Pringas-pringis mbayangno wethenge warek lek engkok uwis melok mangan sego tumpeng ...
Wong telu kuwi iku sing dijaluki tulung Bagong rewang ...

Jam wis muter nang ongko limo ...
Bagong bolak-balik mlebu metu ...
Ngenteni dayoh undangan liyane sing durung teko ...
Ora suwe Adzan Maghrib bakalan ...

Petruk :
"Dimulai wae lho Gong acarane ...?!
Jam piro sak iki delok'en talah ...!!"

Gareng :
"Iyoo Gong !!
Podho jam karet kabeh uwong-uwong iku ...!!
Undangan jam setengah papat molor sampek apene Maghrib durung podho teko ...!!
Opo podho ora doyan bancakan tach ....?!"

Togog :
"He'eh .... Gong !!
Aku yoo apene sembahyang nang langgar !!"

Petruk :
"Ngundang wong piro sich Gong koen iku ...?!"

Bagong :
"Uwong patang puluh jare Truk ....!!"

Petruk :
"Uwong patang puluh ..., lha kok sing teko mung uwong telu ...!!
Opo yoo tumon lelakon koyok ngene ?!" 

Bagong :
"Lha ... ora weruh aku... Truk ...?!
Sakabehing uwis tak pasrano lek undang-undang uwong ...!!"

Petruk :
"Sopo sing mbok kongkon undang-undang uwong Gong ...?!"

Bagong :
" Cak Mbilung ....!!"

Petruk, Gareng, lan Togog :
"Hah.....!! Mbilung .........??!!"


Petruk :
"Owalah Gong-Gong ....!!
Lach sing mbok kongkon iku Mbilung ...!!
Mboh kelaksanan mboh ora  kuwi ....?!"

Bagong :
"Kenek opo Mbilung .... Truk ?!"

Gareng :
"Kowe opo ora kerungu tach Gong ...?!
Lek Mbilung mari kecekel Polisi ...!!"

Bagong :
"Mbilung kecekel Polisi ....?!
Kapan iku ....?!
Lha pekoro opo Reng .....?!"

Bagong mulai bingung ....
Tolah-toleh ngiwo nengen ...
Plonga-plongo koyok Pak Ogah ...
Lholak-lholok koyok uwong goblok ...


BERSAMBUNG ......

Jumat, 08 November 2013

MBELEH PITHEK (6)

Blog Punakawan Suroboyo

GUYONAN GORO-GORO

Disendekno ngisor uwit jambu, Bagong meringis kelaran ...
Tangan'ne bolak-balik nguyek garesi sing mulai aboh ...
Petruk lan Gareng sing isik ora percoyo ndelok Bagong ciloko mung godag-godeg ambek setengah njengah-ah cangkeme kudhu ngguyu ....

Bagong :
"Aduh Biyung ....!!
Sikilku loro kabeh ....
Cekot-cekot rasane ....
Bangkek'anku rasane koyok kepluntir ....!!"

Gareng :
"Olah opo Gong ....
Kowe athek gulung koming koyok ngono Gong ...?!"
(Takon Gareng mbukak swara ...)

Petruk :
"Hehehehe ....!!"
(Meringis setengah ngece ....)

Bagong :
"Opo podho picek kabeh ...
Uwis onok uwong tibo kesandung ...
Isik wae ditakoki kenek opo ...??"
(Sahur Bagong sewot ...)

Gareng :
"Sabar wae lho Gong ...
Wong jenenge molo ...
Tekone yoo ora ketoro ...
Mak mbejedul koyok ngono ....?!"
(Gareng ngedem-ngedemi Bagong ...)

Bagong :
"Iki goro-goro koen kabeh ...!!"
(Duding Bagong nang Petruk lan Gareng)

Petruk :
"Lha... kok nyalahno aku ambek Gareng ...
Piye nalare Gong ...?!"
(Saut Petruk ora terimo)

Bagong :
"Kowe eker wae koyok uwong gegeran ....
Aku kaget ... sak kal mencolot ...!!
Kuwatir lek onok-onok karo pithek jagoku ...!!"

Petruk :
"Hahahaha ....!!
Dasar uwong kedunyan ...
Iko lho.... pithekmu isik mbatang ngisor kombong ...!!
Sopo uwonge sing apene gelem nggondol ...!!"

Bagong :
"Lha .... kowe apene lapo Reng ?!
Undangan kendurene lak engkok bengi ...
Isik isuk uwis kelutusan nang pekaranganku ...!!"
(Ganti Bagong curiga nang Gareng)

Gareng :
"Uwis weruh Gong ....
Yen undangan kendurenmu iku engkok bengi ...!!
Lha... wong sak iki jamku mergawe golek barang bekas jare ...!!"

Bagong :
"Golek barang bekas kok sampek mlebu pekarangan mburi omahku ...
Hayoo ...!! Kowe ape golek-golek yoo ?!"

Gareng :
"Sundel Bolong ...!!
Pikiranmu kok podho karo Petruk ....
Opo mbok kiro aku apene golek-golek yoo ...?!
Opo mbok pikir aku apene pek-pinek barange wong liyo ...?!
Opo mbok pikir aku geleman colong ngono tach ...?!"
(Saut Gareng mangkel ketuduh Bagong)

Petruk :
"Mangkane kuwi sing dadi eker antarane aku ambek Gareng ...!!
Olah opo golek barang rosokan sampek mlebu pekarangane mburi omahe uwong !!
Lek gak golek-golek yoo Gong ...!!"
(Imbuh Petruk ...)

Gareng :
"Asu iku ...!!
Koen isik wae melok ngompor-ngompori Bagong ... Truk !!
Tak antem gak nggawe tangan .... perotol awakmu Truk ...!!"

Petruk :
"Oh..... Tak idoni awakmu .... Sido bosok kowe Reng...!!"

Bagong :
"Sik...sik... engkok dhisek...
Kowe kabeh opo ora mambu barang gosong tach ...?!"
(Bagong nyela eker-ekerane Petruk karo Gareng)

Gareng :
"Eeehmmm ..., iyo kok koyok mambu gosong ...!!"

Petruk :
"Lha...., iku ngono godhokan banyumu Gong ...!!
Opo uwis mbok patheni tach ....."

Bagong :
"Oh..., iyo Truk...!!
Durung tak patheni komporku ...
Ndang pathenono komporku....
Tulung Truk.... cepetan ....!!"

Petruk langsung mak - per mlebu nang pawoni Bagong ...
Ndelok banyu sing digodhog Bagong uwis sat ngletek ...
Pancine sampek ireng dadi areng kesatan banyu ....

BERSAMBUNG ...

MBELEH PITHEK (5)

Punakawan Suroboyo

GUYONAN GORO-GORO

Kerungu onok rame-rame koyok wong gegeran, sak kal Bagong sing isih nggodok banyu mencolot koyok Jet lee ...

Sangking kaget lan kemalane, pencolotane Bagong lha kok malah dadi molo ...
Sikile sing tengen uwis menclok nang ngarep lawang, lha kok sing sikil kiwo kesandung kusen'ne lawang ...
Sido jungkir walik gulung gemek Bagong nyosop nang lemah ....

Suarane :
"Gedubraaaak .....!!
Braaak .....!!
Klontang .....!! "

Bagong :
"Wuadoooh Biyooong ....!!"
(Jerite Bagong koyok asu kesawat..., nalika gulung koming)

Kontan swara publik pithek nang pekarangan sing keweden wedi melok kathutan kebeleh sorak-sorai rame .... Keplok-keplok...., nyokorno Bagong ...

Pithek Wadon :
"Syokooor ....!!
Jongooor ......!!
Bongko'o mesisan Gong ....!!
Pethok...pethok....gok....gok....gok ....pethok....!!"

Jago Clipir :
"Hahahahhahaha......
Kapokmu kapan kowe Gong ....!!
Ndelosor.... koyok bebek nyosor ....!!
Kruk.... kukukruk ... kerrrrr ....!!"

Gerombolan Pithek Piyek :
"Hihihihii.... ucu...ucu....!!
Mas Agong ucu yek....!!
Iba njelungup ....!!
Okor....okor.... !!
Salahe apak'ku dieleh ...!!"

Petruk karo Gareng mung isok ndelongop ndelok Bagong ndelosor gulung kuming ...
Ora nyono Bagong sing jarene nggodok banyu..., lha kok uwis nyungsep ngambong lemah ...

Petruk :
"Koen iku lapo'ae sih Gong ....
Bedigasan koyok ngono ...?!"
(Jare Petruk setengah meringis ....)

Gareng :
"Gong ....!! Latihan gontok (=silat) ojok nang kene gong ...!!"
(Imbuh Bagong ... ngguyu koyok tekek )

Bagong :
"Jaaancoook ....!!
Malah pringisan kabeh ...!!
Tulungono aku Truk ...!!
(Jaluk Bagong kelaran sikile ...)

Petruk lan Gareng langsung nyedaki Bagong....
Awak'ke Bagong diangkat wong loro koyok nyaugking kucing wae ..
Bagong diseret, digowo metu disenden'no ngisor uwit jambu ...



BERSAMBUNG ....


Senin, 04 November 2013

MBELEH PITHEK (4)

Punakawan Suroboyo

BANYOLAN GORO-GORO :


Petruk :
"Kowe ndang nggodok banyu Gong ...!!"

Bagong :
"Iyoo ... Truk !! Tolong awasone pithek-ku yoo !!
Aku tak nggodok banyu ....!!"
(Karo nduding pithik'e)

Petruk :
"Sopo sing doyan mbadok pithek isik mentah kuwi Gong ...!!"
(Petruk mecicil motone)

Bagong :
"Lha ..., masih mati mentah yen digondol barang ora genah ....
Terus digowo nang pasar lak yoo lumayan tach Truk ...!!"
(Jare Bagong, melok-melok mecicil motone)

Petruk :
"Terus ...., kowe nuduh aku apene nggowo mlayu pithekmu ngono tach ?!
Sido tak sawat ungkal iki kowe Gong ....!!"
(Petruk ngeden-ngedeni 

Bagong :
"Sopo sing nuduh kowe Truk ...!!
Kok dadi salah pangerten karo aku ....?!
Aku mau lak ngomong ngene ....
Truk !! Tolong jogo'en pithek'e ....!! Aku tak nggodok banyu dhisek...!!
Mek kuwi thok !!"

Petruk :
"Yoo wis ndang nggodog banyu kono ....!!
Mumpung aku durung gregeten ....
Isok tak uncalno ndukur genteng pithekmu iku ....!!"

Bagong :
"Ojok Truk ...!!
Iku pithek gawe slametane Embok-ku engkok sore ....!!"

Bagong akhire, mlebu njero pawon nggodok banyu gawe mbubuti pithek'e sing mari dibeleh. Si-Petruk isik pethentang-pethenteng isik ora terimo , ngalor-ngidul karo ngomel koyok wong gendheng ngenteni godhok'an banyune Bagong mateng..... Ora nyono, si-Gareng teko karo nyangking gelangsing lan supit...

Gareng :
"Waduh ....!! Onok Juragan Petruk tibakne ?!"
(Sopo Gareng marang Petruk sing isik wae mbesengut)

Petruk :
"Koen Reng ....!! 
Mari tekok endi  kathek nggowo gelangsing ?! ..."
(Sindir Petruk ...)

Gareng :
"Biasa Truk ...!!
Golek koyo ngalor-ngidul ....
Gawe nguripe anak-bojo nang omah ....!!"
(Sahut Gareng enteng ....)

Petruk :
"Lha kowe arep lapo mlebu pekarangane Bagong ?!"

Bagong :
"Biasa Truk...!! Golek bekakas sing uwis ora kanggo...
Mbok menowo Bagong mbuwak bekakas sing isok tak lelesi ...!!"

Petruk :
"Golek barang bekas..., mosok sampek tumekan pekarng mburi omah koyok ngene Reng..!!
Kowe iku golek rosok'an opo mung golek-golek ...?!"

 Gareng :
"Jangkriik....!!
Cangkeme iku ngomong opo Truk ?!
Mbok pikir aku apene njupuk bekakase Bagong tach ...?!"
(Gareng mulai mecotot motone sing kero)

Petruk :
"Lho...., sampeyan kok mulai sewot ...?!"

Gareng :
"Tuduhanmu iku sing ora kepenak dirungokno kuping ....!!"

Petruk :
"Biasane lak yoo ngono toch Reng...?!"

Gareng :
"Mbokne amblek ...!!
Koen kiro aku pek pinek barang'e uwong ...
Ora mbadok ora opo-opo Truk ..!!
Timbangane aku nyolong..., luwih becik anak bojoku tangisan ora mangan koyoku ...!!
Jogo'en cangkeme iku ...!!"
(Sahut Gareng karo nduding congore Petruk)

Kerungu swara koyok uwong gegeran nang njaba omah, Bagong sing lagi ngodok banyu onok  pawon sak-kal jekekal  mencolot koyok Jet Lee ...


BERSAMBUNG .....


Kamis, 24 Oktober 2013

MBELEH PITHEK (3)

Mbeleh Pithek
GUYONAN GORO-GORO :
Pithek jago'ne Bagong akhire kebeleh ...
Solahe klepak-klepek sekarat ...
Jeritane pithek sing podho weruh kedadean iku malah tambah banter swarane ....
Jemlerit ndelok kekejemane bongso menungso ...

Pithek babon podho histeris kewedhen  ...
Ndelok lanangane sekarat ...
Eling karo jaman "Noroyono" biyen karo si-Jago ...

Sing Clipir podho tetangisan kelangan bapak ...
Ndrenginging karo nggiring adik-adike sing isik piyek, ndelik ngisore kombong ...
Lambene ora mari-mari  ngomel sesumbar karo menehi pitutur adik-adike :

Pithek Clipir Lanang : 
"Menungso ....menungso ...!!
Kejem-mu uwis ora keukur gedhene ...
Endogke bongsoku wis akeh sing mbok ceplok ... !!
Endogke bongsoku wis akeh sing mbok godhok ... !!
Endogke bongsoku wis akeh sing mbok badhok ...!!
Kukuruyuk....., yuk ....krrrr ...!!
Pancene tekek kabeh bongso menungso iku ...!!"

Pithek Clipir Wadon :
"Menungso .... menungso ....!!
Daginge bongsoku mbok emplok ....
Getih'ne bongsoku mbok gawe dideh ....
Wulu'ne bongsoku mbok gawe kemucing ....!!
Balungane bongsoku mbok pakak'no kucing ....!!
Kok ... kok.... kok.....kok ....kejem kowe yoo !!"

Pithek Piyek :
" Apak.... apak .... ba..... bapak ....ku ...!!
ati... bapak... ku ati...., bapak-ku mati .....!!
Piyek...piyek .....piyek .....!!"

Pithek Babon :
"Titenono yoo .... kowe bongso menungso ....!!
Sak iki aku uwis dadi rondo ....
Bojoku mbok rojopati ....
Kowe yoo bakale mati .... 
Pethok .... gok ..... gok ...gok ....pethok ...!!"

Ngono kuwi swarane bongso kewan ....
Sing isok ngartek'no mung Para Nabi, Para Wali, lan Para Kyai sing waskito sidik paningal ...
Weruh sak durunge winarah ...
Dudu para penjudi, para koruptor, para manipulasi, lan para begejil  koyok jaman saiki ...
Mung isok'e nggedek'no wethenge dhewe ...
Kemaruk karo isine bumi ....
Mbolo lan Ngiblat Danyange Dajal-Iblis Laknat-Mesakat .....


BERSAMBUNG ....

Rabu, 23 Oktober 2013

MBELEH PITHEK (2)

Mbeleh Pithek

BANYOLAN GORO-GORO :

Pithek Jago sing wis dicekel Bagong isik wae bengak-bengok njaluk diuculno...
Opo maneh ditambahi unine "paduan suara" babon, piyek lan konco-koncone Pithek Jago iku nambahi ramene geger petarangane Bagong ...

Tapi Bagong ora ngreken...
Pithek Jago sing marahi Bagong gulung koming, dikempit pinuju Si-Petruk sing lagi umek karo gelatine ...

Petruk :
"Ndang digowo mrene Gong ?!
Tak qiqah'ne pithek jagomu... !!"
(Awe tangan  si Petruk nang pojok'an )

Bagong :
"Iki lho Truk pitheke ...!!
Tak tinggal nggodok banyu gawe mbubuti pithek iki engkok ...!!"
(Bagong ngelungno pithek jago sing dikempit nang Petruk)

Petruk :
"Lha .... Terus sing ngerewangi nyekeli pithek'e sopo Gong ...!!
Embah-mu tach ...?!"

Bagong :
"Oh ... Iyo Truk !! 
Jaremu tanganmu telu ...!!
Lak yoo isok nyekeli dewe toch Truk ...!!"

Petruk :
"Tanganku telu... dengkulmu kuwi anjlok !!"
(Sahur Petruk ambek ngangkat tangane gantian kiwo-tengen)

Bagong :
"Lha telu... ngono lho Truk ...?!"

Petruk :
"Endhi si-Gong ....!!
Siji ...., loro ..... ngene lho !!
Dasar...., kowe  mbok'ne amblek ...!!"
(Petruk mendelik moto'ne)

Bagong :
"Lha sing methungul iku ora kowe ethung Truk ....!!"
(Tangane Bagong nduding barang sing methungul nang jepitane Petruk si lungguh ndodok...)

Petruk :
"Oh.... dasar Bagong mesakat ...!!
Iki ngono jimatku ....!!"

Bagong :
"Hehehe ...., iku ngono jimatmu tach Truk ...!!
Layak..., mulai mau kok melok awe-awe wae ...!!"
(Jare Bagong tambah ngece)

Petruk :
"Awe-awe amergo durung koen wenehi sarapan Gong ...!!
Isuk-isuk uwis mbok jaluki tulung mbeleh pethek ...!!
Yoo koyok ngene iki akibate ...!!"

Bagong :
"Mangkane talah ....
Jimat mung siji kudhu sregep kowe rumat Truk ...!!
Delok'en rambute dowone sampek dawul-dawul koyok ngono ...!!"

Petruk :
"Jangkriiik .....!!
Tak tinggal moleh koen engkok Gong ....!!
Belehen dewe pithekmu lek ngono ...!!"

Bagong :
"Peace ....peace .... Truk !!
Ngono wae kowe uwis nesu ...!!
Opo ora kepingin tach opah rokok sak sangune ...?!
Eman-eman lho ... lek tak wenehno wong liyo ...!!"
(Bagong ngrayu ....)

Petruk :
"Yo... ngene iki kelemahanku Gong ...!!
Lek krungu jenenge rokok .....
Semangatku mbalik seger maneh ...
Hehehehe ....
Ayooo ...., cekelono dhisek pitheke tak belehe ...!!"

Bagong :
"Lha ... ngono lak yoo kepenak uripmu Truk ...!!"

Gak suwe, pithek jagone si-Bagong akhire klepek-klepek ...
Sak uwise gelati sing dicekel Petruk nyambut gawe ...
Getih abang mancur mak crut mbelarah sak paran-paran saka polahe pithek  sing mari dibeleh ...


BERSAMBUNG

Senin, 21 Oktober 2013

MBELEH PITHEK (1)



"Mbeleh Pithek"

BANYOLAN GORO-GORO :

Petruk  :
“Gong…..!!”
(=Celuk Petruk onok sanding kombong piteke Bagong ambek usap-usap gelati sing dicekel tangane )

Bagong :
“Opo Truk …?!”
(=Sahur Bagong, sing lagi demek-demek apene nyekel pitik jagone)

Petruk  :
“Gelatine opo uwis koen ungkal …?!”

Bagong :
“Yo uwis Truk …!!
Sewengi aku ungkal-ungkal gelati kuwi Truk …!!”

Petruk :
“Lha kok isik ora landhep babar pisan koyok ngene gelatine Gong !!”
(=Jare Petruk rodhok atos)

Bagong :
“Ah…, mosok sich Truk ….?!
Lha wong uwis tak ungkal wolak-walik sampek pegel tanganku jare ….!!”
(=Sahut Bagong setengah ora percoyo)

Petruk :
“Lek ora percoyo ….
Gowo’en mrene kupingmu cobo tak irise ….!!”

Bagong :
“oh …. Bedhes iku !!
Coba wae siseten dengkulmu dewe…
Lak yoo isok sich Truk ….!!”
(= Bagong mulai mecicil matane …)

Petruk :
“Gelati kethule koyok ngene kok jarene wis diungkal …!!”
Gawe ngiris godhong wae ora suwek …!!”
(Si-Petruk isik wae nggeremeng)

Ora suwe akhire ….
Perjuangane Bagong sing demek-demek koyok Vietkong oleh hasil …
Pithek Jagone sing kesit playune iku akhire kesahut buntute …

Bagong :
“Lha… kecekel kowe sak iki ….
Pithek kesite ora jamak …!!
Rasak’no sak iki …
Kowe apene tak mutilasi gawe bancak’an …!!”
(= Ancam Bagong nang pithek jagone)

Pithek Jago :
“Keooook…..!! Keoook …..!!
Keoook ……!! Kekrrrrr ….!!”
(=Jarene Pithek sing uwis dicekel Bagong, sing artine : “Lepaskan aku … lepaskan aku …!! 
Help me ….!!”)

Bagong :
“Wis…. Ora usah kakean cocot koen sak iki ….!!
Dicekel atek mlayu ngalor-ngidul ….
Sampek nibak’no awakku …!!”

Pithek Jago :
“Keooooook !! Kok…kok…kok …kok…..!!
Keooook…!! Keoook ….!!”
(=Berontak si-pithek, sing artine : “Lepaskan aku…, please !! Lepaskan aku…!! Lepaskan aku…”)

Bagong :
“Wani piro ….??”
(=Jare Bagong, meringis sombong…)

Pithek Jago :
“Keoook …..!! Keokk !! Kokkk … crit ….!!”
(=Sahut si-Pithek mangkel ambek mbuak sesuker nang klambine Bagong)

Bagong :
“Jangkriiik…..!!
Pithek kurang ajar ….!!
Ora onok ampun…, kowe kudhu cepet-cepet…
Dimutilasi gawe syukuran engkok sore …!!”

Pithek Jago :
“Keoooook ….!! Keooooook… kokkkrrr ….!!”
(=”Lepaskan aku ..!! Lepaskan..!! Tolong…!!”)

Sak-kal pithek sak njero kombong podho demo... 
Gedhe cilik, jago celipir, babon lan piyek’e  sahut-sahutan krungu swarane gerangane bengak-bengok njaluk diuculno …


BERSAMBUNG ........


Jumat, 18 Oktober 2013

ENTHIT

Cerita Legenda

CERITA LEGENDARIS :

Di pematang sawah ada seorang "Petani Muda" dengan pakaian lusuh dan wajah yg belepotan lumpur masyarakat di desa itu menyebutnya "Enthit"...
Enthit adalah Pemuda Tampan Kaya bertalenta yang hidupnya sederhana sebagai petani.

Berpakaian apa adanya,
Enthit punya beberapa pekerja yang gagah-gagah.
Di sekitar dimana "Enthit" bertempat tinggal, ada gadis cantik bunga desa yg tersohor dengan kecantikan dan kebaikan hatinya, sepenjuru wilayah karisidenan menyebutnya "Ragil Kuning"...

Sementara Ragil Kuning sudah dilamar oleh seorang pemuda yang dirahasiakan jati dirinya . Pada suatu hari si "Ragil Kuning" melewati wilayah persawahan dimana si Enthit lagi mencabuti rumput, dan membenahi pematang sawahnya.

Keduanya terlibat suatu percakapan :

Ragil Kuning : "Enttiiiit !!!!"
Entit : "Heeh kaget aku, jebul kok kuwe to Ragil Kuning ! Ragil Kuning, kowe kok ah ketok-ketok nyang endi cah ayu ?Aku wis rindu Cah Manis, Cah Manis .."
Ragil Kuning : "Sing nandur pari kuwi sopooooo, entiiit ?"
Entit : "Ragil kuning, kuwi sing nandur aku cah ayu. kowe arep po ? yen arep pek-en karbeh ...!! syukur yen gelem ambi aku sisan, pek en aku (ha ha ha ) ...."
Ragil Kuning : Gemaang Entiiit, aku mung takon wae kok .... Entttiiiiiiit .. !!
Entit : "Waduh mateng aku ... Ragil kuning , kuwe yen nyeluk jenengku iki rasane atiku mak-nyos mak-nyos, sakjak piye koyo wong entuk buntutan kae lho (hahaha) ..."
Ragil Kuning : "Sing nandur jagung gede-gede kuwi sopo, entiiiit ?"
Entit : "Sing nandur aku yo Wuk yo, pek en kabeh yo Wuk yo, Sing nandur aku yo Wuk yo, pek en kabeh yo Wuk yo, angger di-ijoli .."
Ragil Kuning : Gemaang entiiittt aku mung takon wae kokk, ... Entiiiiiittttt ..!!
Entit : "Halahh lah lah lah opoooo, Cah Ayu opo ? Kok pijer nyeluk terus sajak ada rasa iki. Aalalalalah ....!!"
Ragil Kuning : "Sing nandur timun mblenek-mblenek kuwi sopo Entiiit ?"
Entit : "Iyo aku cah ayu...., pek-en kabeh yo Wuk yo ...  Iyo aku Cah Ayu...., pek-en kabeh yo Wuk yo, angger di-ijoli ..."
Ragil Kuning : "Gemaang Entit aku mung takon wae kok..... Entiiiiiittt ..!!!"
Entit : "Aduuuh (bi)yung ...aduh (bi)yung. Kowe opo sido gelem tenan ta Wuk ?"
Ragil Kuning : Sing nandur kacang tolo-tolo kuwi sopo entit ?
Entit : "Ahh ...Prruuuuttt ... (ha ha ha ) CriiGiiiis ..!! Bocah kok crigis... dikandani aku yo aku... Ora ragil kuning, kuwi gelem ora ngladeni aku sak sungkeman wae heh ?"
Ragil Kuning : "Emooooh Entiiit,..  aku wis onok sing "nduwe" kok ...!!"
Entit : "Ah mbok gelem ....?!"
Ragil Kuning : "Ah mbok mooh ..!!"
Entit : "Ah muk sitik kok. Mumpung aku sik gelem lho Cah Ayu, yen aku Emoh kojor pithulikur kowe ! ... Yen kuwe emoh raiku tak delehke endi ...??"
Ragil Kuning : "Yo selehno kono wae to entit (ha ah ha ) ...!!"
Entit : "Lah lah lah ...... Opo soal bondo ? Yen bondo aku sugih Opo soal duwit, yen duwit, duwitku nganti jamuren kabeh. ... Yen duwit entek, tukhu ngono ... (ha ha ha ) ...!!"
Ragil Kuning : "Gemang-gemang Entiiitttt, aku mung takon wae kok....!!"
"Enthit" gemes merasa dipermalukan, mencoba merangkul "Ragil Kuning", namun sayang sekali  Ragil Kuning sangat lihai menghindarinya, si Enthit jatuh tersungkur terkena  Cundrik Sakti. Seketika itu pula si Enthit berubah menjadi "Pemuda yang sangat Tampan" (pemuda tampan dan pekerjanya itu tak lain adalah Raden Panji Asmoro Bangun berserta Pengawal pribadinya).
 
Tak berapa lama kemudian kabar itu tersebar keseluruh desa termasuk pada Aparat Desa dan orang tua Ragil Kuning. Para hulu balang dan para pengawal Raden Panji Asmoro Bangun memberitahukan bahwa si Enthit adalah Raden Panji Asmoro Bangun yang menyamar.

Kemudian para pengawal kerajaan itu memberitahukan bahwa yang melamar "Ragil Kuning " tak lain adalah "Raden Panji Asmoro Bangun"
segeralah seluruh penduduk desa mempersiapkan "Acara Pernikahan Enthit dan Ragil Kuning"

Lain dulu ... lain sekarang

Sekarang,
Banyak anak bangsa ini berlagak seolah Raden atau Pangeran. Merubah dirinya dengan harta kedudukannya yang tak jelas dari mana asalnya, agar supaya menjadi kaya, tampan dihormati orang atau untuk memikat hati orang ...
 
Aduh biyuuungggg ....!!
Betapa banyak para kaum laki-laki   berlagak Pangeran yang "Tebar Pesona dan Popularitas" dan betapa banyak para kaum wanita yang telah terperdaya di kanan kiri kita... Jaman semakin Edan, yen gak Edan gak keduman ... (Jarene arek-arek !!)

----------------------
VERSI SEJARAH :

Pada jaman dahulu di Kerajaan Jenggala, ada seorang ksatria yang sangat tampan lagi rupawan, bernama Raden Panji Asmara Bangun. Raden Panji Asmara Bangun adalah putra raja Jenggala, yang mempunyai seorang istri bernama Dewi Galuh Candrakirana. Sepadan dengan sang suami yang tampan dan rupawan, dara suntingan sang Panji Asmara Bangun ini sudah termashur kecantikannya. Di kolong langit ini tiada bandingnya. Pasangan yang sangat serasi ini, bagaikan Dewa Kamajaya dan Dewi Ratih yang menjelma ke mayapada, turun dari Kahyangan yang indah permai.

Konon kata sahibul hikayat, pada suatu waktu sang Panji Asmara Bangunpergi meninggalkan Kerajaan Jenggala, tanpa diketahui oleh sang istri. Kepergian sang suami yang tanpa memberitahu kepada dirinya ini, membuat Galuh Candrakirana menjadi prihatin. Akhirnya karena sangat berduka sang dewi lalu jatuh sakit. Ia selalu memikirkan kepergian sang suami yang dicintainya. Hatinya sangat menderita, “Tega benar kakanda Panji Asmara Bangun meninggalkan diriku”, Begitulah kata hatinya. Pada hal cinta Galuh Candrakirana kepada suaminya tiada taranya. Tiada suatu pun yang dapat dipakai untuk membandingkan kebesaran cinta sang putri kepada suaminya. Dapat dibayangkan betapa sedih hati Galuh Candrakirana, karena derita yang tiada tertahankan.

Penyakit yang diderita sang Dewi Galuh Candrakirana makin lama nampaknya semakin berat dan gawat. Tubuhnya menjadi sangat kurus, wajahnya nampak seperti mayat, pucat seperti kapas. Oleh karena itu sang raja Lembu Amiluhur segera mengadakan persidangan paripurna, untuk membicarakan geringnya sang putri serta kepergian Sang Panji Asmara Bangun yang tiada menentu ke mana arah dan tujuannya. Pada persidangan yang sangat penting ini semua pembantu-pembantu setia sang raja, para patih, mantri bupati dan para nayaka praja lain tiada satu pun yang ketinggalan.

Dalam sidang paripurna ini akhirnya diambil sebuah keputusan untuk menyuruh Raden Panji Gunung Sari berusaha mencari Raden Panji Asmara Bangun. Sebab hanya dengan menemukan kembali Panji Asmara Bangunlah penyakit sang Dewi Galuh Candrakirana dapat disembuhkan. Mengemban tugas yang cukup berat dari sang Raja Jenggala, maka sang Panji Gunung Sari pun segera berangkat untuk menunaikan tugas dan ke­wajibannya sebagai seorang Satria, dengan diiringkan oleh kedua orang abdinya yang sangat setia, yakti Bancak dan Doyok. Demikian sesudah utusan raja meninggalkan persidangan, maka segera persidangan itu dibubarkan. Sang raja kemudian masuk ke dalam sanggar pemujaan, memohon kepada Dewa yang menguasai alam raya ini, semoga Jenggala selalu dalam keadaan tenteram dan damai tanpa alangan rintangan.

Maka, terceriteralah pada waktu itu di Taman Keputren, Sang dyah ayu Candrakirana yang sedang gering ditunggui oleh adiknya dewi Ragil Kuning. Betapa hancur dan duka hati dewi Ragil Kuning menyak­sikan ayunda yang sangat dicintainya itu menderita sakit yang teramat payah. Jauh dalam dasar hatinya Ragil Kuning sangat menyalahkan ka­kandanya Panji Asmaia Bangun yang begitu tega meninggalkan isteri yang dicintainya tanpa pesan sama sekali. Tindakan gila itu telah bera­kibat sangat menyedihkan. Sekarang ayunda Galuh Candrakirana mende­rita gering yang amat berat, karena sangat dukanya.

Makin lama direnungkan makin tersayat hati Dewi Ragil Kuning menyaksikan ayundanya yang seakan sudah menjadi mayat, tinggal tulang belulang belaka. Dalam renung hatinya ia berkata, “Hanya kakanda Panji Asmara Bangun sajalah yang mampu menyembuhkan ayunda Galuh Candrakirana. Sakit ayunda karena sangat berduka ditinggalkan oleh suaminya yang sangat dicintainya. Ya, dewa, rasanya aku tak kuat lagi memandang saudaraku yang begitu menderita ini. Sebaiknya aku segera menyusul kakanda Panji Asmara Bangun. Hanya dengan inilah ayunda, engkau akan dapat sembuh kembali. Kita bisa ber­canda seperti sediakala. Kakang mbok, adinda mohon pamit, adinda akan mencari kakanda Panji Asmara Bangun. sampai ke ujung dunia sekalipun”.

Demikianlah bulat sudah tekad gadis yang teramat mencintai ayundanya. Dengan tiada diketahui oleh nayaka praja dan sentana praja, dengan diam diam Dewi Ragil Kuning meninggalkan Jenggala untuk mencari kakanda­nya Panji Asmara Bangun. Dengan satu tekad, tidak akan pulang kembali ke Jenggala jika belum menemukan kekanda Panji Asmara Bangun.

Konon menurut ujar para penambang, Dewi Ragil Kuning masuk hutan ke luar hutan naik gunung turun gunung, demi cintanya kepada ayunda Galuh Candrakirana. Tanpa diketahuinya, Dewi Ragil Kuning telah masuk daerah yang disebut desa Banjarsari.

Di desa Banjarsari adalah sepasang istri yang sudah lama mem­bangun mahligai rumah tangga. Namun meski sudah bertahun-tahun membangun sebuah kebahagiaan keluarga, mereka belum juga dikaruniai seorang putra. Dengan tekun dan tawakal, mereka berdua selalu mohon kepada Yang Maha Mencipta, agar mereka dikaruniai anak. Namun toh sampai saat itu harapan tinggal harapan, harapan yang semakin kelam, semantara usia merengut mereka pelan-pelan dari kemudaan. Akhirnya mereka pun pasrah pada kehendak Yang Maha Mengetahui.

Pada suatu hari, sang suami melepaskan ganjalan hatinya, sambil berkata, “Bu, bu, kita ini sudah bertahun-tahun membangun nidup bersama-sama. Tetapi hingga kini kita ini tidak dapat memperoleh anak”. Sang istri kemudian menjawab, katanya, “Iya lho pak, kita sudah lama mengharapkan kehadiran seorang anak. Aku kepingin sekali rasanya menggendong seorang anak kecil. Anak yang lahir dari rahimku sendiri. Ya, siapa orangnya yang tidak akan gembira, bila menyaksikan seorang ibu dengan penuh kasih sayang menggendong anaknya. Tapi, ya nyata­nya kita tidak memperolehnya. Sedih, dan memang inilah yang selalu menjadi ganjalan hatiku, pak”.

“Ah, ya sudahlah bu, kita harus pasrah dan mupus, Ya. kita me­mang berusaha. Dan kita tidak kurang-kurang berusaha. Tapi kan semua itu akhirnya Sang Penciptalah yang akan menentukan”, balas suaminya.

Demikianlah akhirnya mereka mupus. Akhirnya mereka pasrah kepada Yang Membuat Hidup ini. Tapi rupa-rupanya Sang Maha Mengeta­hui mempunyai rencana lain. Demikianlah pada suatu hari yang sangat baik, tiba-tiba muncullah seseorang ke rumah sepasang suami istri ter­sebut.

Lelaki yang muncul itu ternyata adalah semacam makhluk yang buruk wajahnya. Lagi pula suaranya sangat mengerikan karena banyak sekali menggunakan suara hidung. Lelaki itu ternyata, ingin ikut menghamba pada sepasang suami istri yang tidak dikaruniai anak tersebut. Rupanya sudah ditakdirkan oleh Yang Maha Mengetahui, lelaki berujud jelek ter­sebut ternyata diterima dengan senang hati untuk ikut pada sepasang suami istri itu, bahkan kemudian diangkat menjadi anaknya.

Terjadilah keajaiban-keajaiban yang menakjubkan bagi sepasang suami istri itu, setelah lelaki, buruk rupa itu ikut padanya. Lelaki buruk rupa itu yang kemudian diberi nama Entit, ternyata membawa keberuntungan yang tiada taranya bagi mereka. Rejeki dalam begitu cepat. Semua tanaman yang mereka tanam tumbuh dengan subur, hasilnya berlipat ganda. Tidak pernah mereka gagal dalam usaha pertanian mere­ka. Demikian juga usaha dalam peternakan, perikanan dan lain-lain. Pokoknya ternyata kehadiran Entit di tengah-tengah mereka memba­wa perubahan besar dalam hidup mereka sebagai manusia. Harkat mereka menaik dengan pesatnya, dan mereka menjadi orang yang terpandang dan disegani di antara orang-orang sedesanya. Semua ini adalah karena kehadiran Entit belaka. Itulah sebabnya mereka menjadi sangat sayang kepada anak angkatnya, melebihi segalanya.

Entit sendiri adalah seorang pemuda yang suka bekerja keras. Kegemarannya bertani, berternak, tiada tandingannya. Kepandaiannya dalam bidang pertanian ternyata tidak tanggung-tanggung. Dia ingin memberi contoh bahwa hanya dengan kerja keras manusia itu selayaknya dapat berada di antara manusia yang lain. Bermalas-malas dengan harap­an mengharapkan karya orang lain adalah perbuatan yang tidak terpuji.

Pada suatu hari Entit pergi ke sawah. Seperti biasa, alat perta­nian tidak pernah lepas dari dirinya. Pada waktu itu dia membawa cang­kul untuk menyiangi tanamannya di tegalan. Pada waktu itu dewi Ragil Kuning tersebut sampai ke daerah pategalan desa Banjarsari. Betapa terkejut hatinya katika menyaksikan ada makhluk yang sangat buruk dengan setan ada di hadapannya. Ia menjerit keras-keras dan berusaha lari akan minta bantuan.

Tidak hanya sang dewi Ragil Kuning yang sangat terkejut. Entit pun sangat terkejut juga, ketika melihat bahwa yang ada dihadapannya adalah putri Jenggala Dewi Ragil Kuning. Mengapa sang putri ini sampai di tlatah yang sangat berbahaya ini? Mengapa Entit terkejut? Siapakah sebenarnya Entit itu?.

Entit sebenarnya tiada lain adalah putra raja Jenggala, bernama Raden Panji Asmara Bangun yang baru meninggalkan kerajaan Jenggala, dan menyamar sebagai makhluk yang buruk rupa. Tidaklah mengheran­kan kalau Entit sendiri menjadi terkejut ketika melihat sang Dewi Ragil Kuning berada di tlatah yang rawan itu. Hatinya bagai diiris dengan sem­bilu, mengingat semua yang ditinggalkannya, dan melihat tekad adiknya untuk mencarinya. Ia merasa sangat khawatir, karena daerah Banjarsari merupakan daerah yang sangat gawat dan rusuh. Kejahatan-kejahatan meningkat dalam jumlah yang tinggi. Perbuatan-perbuatan maksiat, berjudi, mencuri, berzina, menghisap candu dan lain-lain sudah meraja­lela di desa Banjarsari ini. Sang Panji merasa terpanggil untuk menghancurkan kejahatan-kejahatan ini, dan merasa mempunyai kewajiban untuk melindungi adiknya sendiri si dewi Ragil Kuning, dari segala tin­dak angkara murka.

Oleh sebab itu dengan kesaktiannya, Raden Panji Asmara Bangun mencoba menenangkan hati adiknya dari rasa takut terhadap dirinya yang mirip dengan setan itu. Ternyata usaha ini berhasil, dan Ragil Kuning tidak melarikan diri lagi ataupun takut kepadanya. Bahkan ada semacam perasaan tenang dan damai berada di sisi Entit yang jelek rupa itu. Akhirnya mereka berdua bersahabat dengan baiknya. Sang dewi Ragil Kuning merasa mendapatkan seorang sahabat yang sangat baik di pengembaraan ini. Entit pun yang tidak lain adalah Panji Asmara Bangun juga merasa sangat suka dan gembira, sebab ia dapat memberi perlindung­an kepada adiknya tanpa diketahuinya.

Terkisahlah, munculnya gadis yang cantik jelita di desa Banjar-sari, membuat geger para pemuda di desa ini, yang memang sudah ter­kenal dengan pemuda-pemudanya yang berandalan.

Demikianlah perselisihan-perselisihan kecil sampai dengan besar tidak dapat dihindarkan lagi. Semua berusaha untuk memperebutkan Dewi Ragil Kuning yang cantik jelita itu. Tua muda, kaya miskin, tam­pan jelek, setiap hari yang dipergunjingkan hanya si Dewi Ragil Kuning. Bagaimana pun juga desa Banjarsari jadi semakin kisruh. Perbedaan pendapat dan perkelahian terus berlangsung di mana-mana. Entit selalu berusaha untuk melindungi Ragil Kuning. Siapa pun yang mencoba berani mengganggunya, ia siap untuk membelanya. Mula-mula memang banyak para pemuda yang meremehkan si Entit yang buruk rupa itu. Tetapi ternyata tidak ada seorang pun yang mampu menandinginya. Tidak ada seorang pun pemuda desa Banjarsari yang mampu mengalah­kannya. Akhirnya orang-orang menjadi jera dan takut kepada si Entit yang buruk rupa itu.

Maka terkisahkanlah perjalanan Raden Panji Gunung Sari yang mencari kakandanya Raden Panji Asmara Bangun. Dengan diiringkan oleh kedua orang abdinya yang setia, Bancak dan Doyok, mereka keluar masuk hutan, naik turun gunung, dan akhirnya tersesat sampai di desa Banjarsari. Pada waktu itu sedang terjadi pertengkaran sengit antara sekelom pok pemuda brandalan dengan Entit. Menyaksikan peristiwa ini Panji Gunung Sari segera melerai pertengkaran, dan bertindak sebagai juru penengah. Perkara dan sebab musabab perselisihan diusut oleh Raden Panji Gunung Sari. Betapa terkejutnya Sang Panji ketika mengetahui bah­wa sumber segala pertengkaran dan mala petaka itu tidak lain ialah mem­pertengkarkan dan memperebutkan wanita ayu jelita Dewi Ragil Kuning Padahal, Dewi Ragil Kuning adalah calon isteri Raden Panji Gunung Sari Oleh karena itu Panji Gunung Sari sangat marah. Terjadilah perselisihan pendapat antara Entit dengan Panji Gunung Sari. Pertengkaran dan pepe­rangan antara keduanya sudah tak dapat dihindarkan lagi.

Maka terjadilah pertempuran yang sengit antara dua orang sakti, yang matang dalam segala ulah keprajuritan. Keduanya sama-sama ber­darah bangsawan yang memiliki kepandaian ulah’senjata melebihi orang kebanyakan. Keduanya adalah putra raja Jenggala dan Kediri. Keduanya adalah benteng-benteng kerajaan Jenggala dan Kediri. Oleh sebab itu pertempuran mereka membuat orang-orang yang menyaksikannya, terheran-heran. Afangkah hebat dan saktinya mereka. Alangkah trampilnya mereka akan ulah senjata dan peperangan.

Para pemuda brandal yang berada di sekitar peperangan itu men­jadi terbengong-bengong. Kemampuan yang mereka miliki ternyata tidak ada artinya sama sekali jika dibandingkan dengan kesaktian kedua ksatria yang sedang mengadu nyawa tersebut. Tata gerak yang dimiliki oleh kedua ksatria yang sedang bertempur itu di luar jangkauan kemampuan mereka. Ilmu yang dimiliki oleh kedua ksatria itu ternyata sangat jauh dengan apa yang mereka mili­ki, yang mereka sombongkan dan agungkan. Bergetarlah dada mereka menyaksikan pertempuran yang maha hebat itu.

Namun pada akhir pertempuran itu tampaklah bahwa Entit yang tidak lain adalah Panji Asmara Bangun itu ternyata memiliki kepandaian dan tataran ilmu selapis di atas Panji Gunung Sari. Oleh karena itu pelan-pelan akhirnya nampak bahwa Panji Gunung Sari mulai terdesak. Tidak kuat menahan gempuran-gempuran hebat dari se Entit yang buruk rupa, akhirnya Panji Gunung Sari mengeluarkan pusaka sakti andalannya Dengan senjata andalannya ini kemudian ia terus mendesak Entit. Akhir­nya si Entit terkena pusaka sakti si Panji Gunung Sari. Demikianlah tiba-tiba langit menjadi gelap gulita dan hujan menderu-deru. Jasad Entit lenyap dan tiba-tiba muncullah seorang ksatria tampan, yang tidak lain adalah Raden Panji Asmara Bangun.

Betapa terkejutnya Raden Panji Gunung Sari ketika menyaksikan bahwa jasad Entit lenyap dan muncul kakandanya sendiri Panji Asmara Bangun. Kemudian ia menyampaikan permintaan maaf atas kelantangan­nya. Kegembiraan meliputi suasana alam pada waktu itu. R agil Kuning, Bancak dan Doyok, dan juga seluruh para kawula desa Banjarsari. Yang dicari dengan bersusah payah sekarang telah dapat diketemukan kembali.

Panji Asmara Bangun memberikan petua-petua kepada para ka­wula desa Banjarsari, supaya, menjauhkan diri dari segala perbuatan mak­siat, yaitu, mencuri, minum, makan royal, main perempuan, main judi. Perbuatan terkutuk ini supaya benar-benar dihindari dan kembali ke jalan yang benar. Sebagai rakyat pedesaan supaya kembali menggalak­kan usaha dalam bidang pertanian, peternakan, sikap saling menghormati dan mencintai sesama manusia supaya dikembangkan dengan sebaik-baiknya. Perselisihan dan pertengkaran antara sesama supaya dihindarkan

Akhirnya dengan perasaan lega dan gembira, ksatria tampan dan rupawan Panji Asmara Bangun kembali ke Kerajaan Jenggala dengan dii­ringkan oleh Ragil Kuning, Panji Gunung Sari, Bancak dan Doyok, serta diantarkan sampai ke pintu gerbang pedesaan oleh seluruh para kawula desa Banjarsari. Demikianlah, selalah Raden Panji Asmara Bangun kembali ke Jenggala, maka Galuh Candrakirana pun berangsur-angsur sembuh. Hatinya kini menjadi tenang dan tenteram, akhirnya bisa sehat kembali seperti sedia kala. Suka cita meliputi seluruh kerajaan Jenggala. Sang raja Lembu Amiluhur sangat bersyukur, bahwa puterinya, kini dapat sem­buh kembali. Demikian segenap para nayaka praja, sentana istana dan segenap kawula di Jenggala. merupakan sebuah kerajaan yang lestari, subur makmur, tenang, tenteram dan damai. Tata pemerintahan berjalan dengan baiknya serta roda perputaran ekonomi berkembang pula dengan baiknya.

 ‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾‾                             
Artikel di atas dinukil oleh Tim Pustaka Jawatimuran dari koleksi Deposit – Badan Perpustakaan dan Kearsipan Provinsi Jawa Timur:   Cerita Rakyat Daerah Jawa Timur. Drs. Leo Indra Ardiana, Jakarta, 1984, hlm.

Scene dari berbagai Sumber : di sini